Σαν τον κλέφτη
Αυτή η νύχτα, τόσο πρόστυχη δε λέει να ξημερώσει. Γι’ αυτό κι εγώ, πεισματικά δεν καταπίνω την ντροπή μου. Σέρνω τα πόδια, σ’ όσους δρόμους ξέρω δίχως σκύλους τρέμω τους ήχους, κρυφά κρατώντας την αναπνοή μου. Όποιος βαδίζει Όποιος βαδίζει το κορμί του μες στο ψέμα Βρίσκει την πόρτα Βρίσκει την πόρτα της αυλής του κλειδωμένη. Δεν είναι θράσος να …
Κόκκινος ήλιος
Τα σύννεφα γδέρνουν τις κοιλιές στις κορφές των δέντρων Ο κόκκινος ήλιος στις ροδακινιές θα τρυπήσει την ομίχλη Κανένα ταξίδι Κανένα ταξίδι δεν είναι για το πουθενά. Το πείσμα κι εμμονή της ουτοπίας
