Θυσία
Posted by Κάμπια on Oct 27th, 2014 in Κανιβαλιστικά, Ποίηση
Εφόσον επιβάλλεται μία, έκανα τη μεγαλύτερη. Υπέρμετρη φιλοδοξία, τον μόσχο μου τον σιτευτό άρπαξα απ’ τα κέρατα. Δεν ήταν εύκολο, γαντζωμένος χρόνια μες στον κόλπο μου, έσφαζα για μήνες. Σπαρταρούσε κι έγδερνα. Τώρα το αίμα για μελάνι το δέρμα για χαρτί γράφω δίχως να σκέφτομαι. Η φωνή του γανώνει το μυαλό μου. Ισχυρίζεται πως πήγε άδικα. …
Η Μπάμπω
Posted by Κάμπια on Oct 10th, 2014 in Κανιβαλιστικά, Ποίηση
Στα ρουθούνια ανυπόφορο το χνώτο της βροχής Το μόνο που μ’ έλειπε τώρα κάτω απ’ το μαύρο συμπαγές είναι οι γριές που κλαίγονται για τ’ ορταλίκι καπλαντίστηκε. Μα ξέρω εγώ πως χαίρονται οι παλιομαριές, ζει μέσα μου μια μπάμπω. Χρόνια τώρα την ταΐζω κολυβόζουμο στρωμένο νεκροκρέβατο, μα δε λέει να πεθάνει. “Σιτεμένο παιδί, άσ’ τα παιχνίδια με τις βασκανίες …
