Ασκητική
Βραχώδης κήπος ά-βατος κάποτε. Απολίθωμα κύλησε αγκαλιάς θαμνοστεφανωμένο. Στον στρόβιλο του κάμπου θύσανος τα βλέφαρα. Σαν ψαλμωδία απόκρυφη γερμένη η προσευχή σ’ ένα κερί – πα-σχίζει δυο – την όψη θυμιατίζει μυρώνει το δάκρυ. «Λιβάνι-δεντρολίβανο θυμάρι αγιασμένο». Ανεμοδείκτης για το κάλεσμα μία τραυλή καμπάνα ασθαίνοντας προσμένει τη θηλιά. Πέτρωσε και ο έρωτας προσκυνητής χωλός στο διάβα της αγιοσύνης. Που ανήκε-στα …
Τώρα είναι η ώρα
Χρόνο δεν έχω για απολογισμό, δεν προλαβαίνω. Ένας πρόχειρος σάκος και το παλτό στο χέρι. Αρκούν! Τα βράδια είναι περισσότερα στη φυλακή, στην απομόνωση δεν ξημερώνει. Τώρα είναι η ώρα! Αύριο δεν έχει μήτε χθες, πρέπει να βιαστώ. Τώρα είναι η ώρα! Ήρθε η ώρα να απολαύσω τις αμαρτίες, για τις οποίες έχω ήδη πληρώσει! Από τον Άγγελο …
