Τα της αυλής
Posted by Κάμπια on Jan 31st, 2015 in Οικογένεια, Ποίηση
Ο θείος μου είναι μοναχοπαίδι. Κατηγορούσαν τη μάνα ότι έχει ένα παιδί και ότι δεν ξέρει. Ας μας πουν κι αυτοί που έκαναν δυο και τρία και πάλι ένα παιδί έχουν. Ας μας πει κι αυτή που έκανε δυο γιους μα αγάπησε τον έναν, όχι αυτόν πάντως που κάθε πρωί της χτυπάει την πόρτα και λέει « Μάνα, είσαι καλά;» …
Δεν τα κατάφερες
Δύο μικρά σημάδια κοσμούν τις παλάμες μου. Έτσι, για να σε θυμάμαι. Δε σου αρκούσε η προδοσία, ήθελες να είσαι εσύ αυτός που θα με καρφώσει. Αιμορραγούσα για μέρες κρεμάμενος από τις αμαρτίες μου. Όλοι κι όλα εναντίων μου, μα πιο πολύ απ’ όλους εσύ. Ο καλύτερος μου μαθητής, αυτός που δίπλα μου έμαθε να ερωτεύεται. Αυτός που δίπλα μου, …
