Κόκκινος ήλιος
Τα σύννεφα γδέρνουν τις κοιλιές στις κορφές των δέντρων Ο κόκκινος ήλιος στις ροδακινιές θα τρυπήσει την ομίχλη Κανένα ταξίδι Κανένα ταξίδι δεν είναι για το πουθενά. Το πείσμα κι εμμονή της ουτοπίας
Η Μπάμπω
Posted by Κάμπια on Oct 10th, 2014 in Κανιβαλιστικά, Ποίηση
Στα ρουθούνια ανυπόφορο το χνώτο της βροχής Το μόνο που μ’ έλειπε τώρα κάτω απ’ το μαύρο συμπαγές είναι οι γριές που κλαίγονται για τ’ ορταλίκι καπλαντίστηκε. Μα ξέρω εγώ πως χαίρονται οι παλιομαριές, ζει μέσα μου μια μπάμπω. Χρόνια τώρα την ταΐζω κολυβόζουμο στρωμένο νεκροκρέβατο, μα δε λέει να πεθάνει. “Σιτεμένο παιδί, άσ’ τα παιχνίδια με τις βασκανίες …
