Διδασκαλία
Μετωπική με τοίχο. Φιδοσέρνεσαι κατακερματισμένος στο συμπαγές ψάχνοντας για ασυνέχειες. Ζήτημα αν θα βρεθεί – μία χαράμαδα – θα είναι πάντα αρκετή το φράγμα για να καταρρεύσει.
Θυσία
Posted by Κάμπια on Oct 27th, 2014 in Κανιβαλιστικά, Ποίηση
Εφόσον επιβάλλεται μία, έκανα τη μεγαλύτερη. Υπέρμετρη φιλοδοξία, τον μόσχο μου τον σιτευτό άρπαξα απ’ τα κέρατα. Δεν ήταν εύκολο, γαντζωμένος χρόνια μες στον κόλπο μου, έσφαζα για μήνες. Σπαρταρούσε κι έγδερνα. Τώρα το αίμα για μελάνι το δέρμα για χαρτί γράφω δίχως να σκέφτομαι. Η φωνή του γανώνει το μυαλό μου. Ισχυρίζεται πως πήγε άδικα. …
