Παρουσίαση
Posted by Κάμπια on Nov 27th, 2014 in Βιτριολικά, Ποίηση
Δε θέλω κουστουμαρισμένους, χαμηλά φώτα, μαλακούς καναπέδες και ησυχία Όχι μεγάλα ονόματα “Θαυμάστε ένα φρέσκο πρόσωπο στα γράμματα!” Σε στέκι να ‘ναι και να ‘χει θόρυβο Όλοι μεθυσμένοι Κάποιοι να βρίζουν, άλλοι να διαβάζουνε τους στίχους Κι αν γίνεται ένας να νιώσει, για το γαμώτο, μόνος και να κλάψει.
Η ανόητη
Χορεύεις μόνη για όσα έχεις, ανόητο κορίτσι, έτσι που λικνίζεσαι γυμνό την αλυσίδα σου θα μπλέξεις γύρω απ’ το κεφάλι. (Τι είναι όλα αυτά που σου ζητάνε;) Εσύ δεν έχεις χέρια παρά για τα εφήμερα. Μα έστω για τον ρυθμό δε το ‘μαθες, κορίτσι. Οι απώλειες είναι το καλύτερο κομμάτι. Το καλύτερο κομμάτι το πετάς. …
