Με κατηγορούσες ότι σκάβω στο πουθενά
κι εγώ χαιρόμουνα που έστω σκάβω.
Δεν είχες ανάγκη τον καυγά
για να μου πεις πράγματα φριχτά και τρομερά για ‘μένα.
Ήτανε όλα τους αλήθεια.
Τέρμα
Posted by Κάμπια on Nov 30th, 2014 in Αποκηρυγμένα, Ποίηση
όποιος παίζει με την φωτιά καίγεται
Αξίζει φίλε μου να ζεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!
Με κατηγορούσες ότι σκάβω στο πουθενά
κι εγώ χαιρόμουνα που έστω σκάβω.
αυτό!!!
αλλο το σκαβω στα τυφλά..μπας και ανακαλύψω κατι … τρώγοντας ελπίδες
και αλλο το σκάβω για να χτίσω…. και ας μην κρατήσει για πολύ..
Σκάβω για να ανοίξω ένα λάκκο, να μπω μέσα και να ησυχάσω.
Αυτό.
καλά …δώσε πρώτα αυτά που χρωστάς … 😛