Πέμπτη

Πέμπτη ξημέρωμα

Posted by Κάμπια on Oct 21st, 2014 in Ποίηση, Πρόσωπο

Επιτέλους μόνη
Ούτε ένα βλέμμα πάνω μου
η Αίσθηση με ανακουφίζει
ελευθεριάζω
χαζεύω το γυμνό είδωλό μου στον καθρέφτη.
Τα κομμένα μου μαλλιά
μοιάζουν με ανοιχτές πληγές.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  1. Κατερίνα Παναγιωτοπούλου says:
    21/10/2014 at 21:20

    Ξημέρωμα Παρασκευής

    Η νέα μέρα
    αναδύει ανακούφιση.
    Στραγγίζουν οι αγωνίες
    στις ασημένιες τρύπες τ’ ουρανού.
    Λύσου από τον κάβο σου,
    έφυγαν όλα τα καράβια.
    Ήλιο ζητάνε οι ίσκιοι
    τα νερά τους να ζεστάνουν.
    Στον κύκλο μπες
    κι απ’ τα κομμένα σου μαλλιά
    άσε να τρέξει όσο αίμα
    μαύρο περισσεύει.
    κα.πα.

    Reply
  2. Κάμπια says:
    21/10/2014 at 21:40

    Το αίμα πάντα περισσεύει, αλλά και να μην, εμείς, πάλι έτσι το ξοδεύουμε.

    Ευχαριστώ πολύ Κατερίνα.

    Reply
  3. Ainastros says:
    21/10/2014 at 22:10

    ψύχραιμα την πέμπτη

    Reply

Leave a Reply

[use Ctrl-V to Paste]