Γιατί αυτή η μορφή; Ανάσα, δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Θέλω να πω μη φοβάσαι μάνα, εγώ είμαι εδώ, θα τον κανονίσω καλά τον πούστη, θα τον φάω. Μη φοβάσαι. Μπαμπά, άκουσε με σε παρακαλώ, έχω καρκίνο. Πήγαινε στο καλό παιδί μου. Συγχαρητήρια είναι κορίτσι. Πήγαινε στο καλό θέλω να πω, πώς να θάψω το παιδί μου, δεν θα προλάβω, πώς να το πω, δες. Μετά θέλω ένα αρμόνιο και μια κιθάρα, πρόσεξε μόνο μην μπερδευτείς και μου φέρεις μπουζούκι. Τίποτα να μη μου φέρεις φέτος, μόνο κάν’ τον να μην πίνει. Θα σε κλείσω στο άσυλο κωλόγερε. Εγώ τα πήρα, Θεέ μου συγχώρα με, ούτε για το γάλα του παιδιού της. Άντε μωρή πουτάνα πάρε το μούλικο σου και έξω από το σπίτι μου. Θέλω να πω, θέλω μια ησυχία, μη φωνάζετε. Μη φοβάσαι το αίμα σου παιδί μου. Ανάσα, δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Δεν βρήκα έναν άνθρωπο, θέλω να πω συγχώρησέ με. Μη μ’ αφήνεις. Κύριε των δυνάμεων. Κανείς δεν έμεινε. Που ‘χεις βάλει το βιβλιάριο θείε; Γαμώ το κέρατό σας μαζί μου θα τα πάρω κωλόπαιδα. Το παιδί μου είναι άρρωστο, είναι άρρωστο, θέλω να πω κάτσε μην φεύγεις θα στα δώσω όλα εγώ. Που είναι τα λεφτά; Κύριε Ιησού τον αμαρτωλό. Μωρέ άντε στο διάβολο όλοι σας, γαμώ τους τάφους σας. Έθαψα το παιδί μου, θέλω να πω μαζί του να με βάλετε.
Από την Κάμπια
όχι θα κάτσει να σκάσει…