Εγώ θυμάμαι τα μάτια σου
υπεροπτικό ύφος
νευρικό τρέμουλο χειλιών
Θυμάμαι τα μάτια σου
μάτια ανυπόμονα
βλέμμα ανισόρροπο
τα σπιρτόζικα μάτια σου του πόθου
τον βαρύ
αλύγιστο πόθο
τ’ αξύριστα γένια σαν θηρίου
και την ανάσα σου υγρή σαν τιμωρία.
Άτιτλο ΙΙ
Posted by Κάμπια on Mar 26th, 2015 in Γκαβλωτικά, Ποίηση
Πολύ ωραίες οι εικόνες της ανάμνησης,
ανακαλούνται πραγματικά συναισθήματα.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να σπάσεις το
κουκούλι σου, κάμπια μου.
Νομίζω πως είναι η ώρα.
Καλή αντάμωση
Κατερίνα
Σε ευχαριστώ Κατερίνα
Καλή αντάμωση