Άτιτλο III
“Παντρέψου να κάνεις παιδιά” γέρος – μόνος παγκάκι – στόμα τσιγάρο – Αισθάνομαι μια κάποια συγγένεια Η ζωή – Δεν είναι μικρή Τα νιάτα μου – Είναι “Μη μείνεις μόνη• μιλάμε για τριάντα χρόνια στη σκουριά δηλαδή τα περισσότερα” …
Άτιτλο ΙΙ
Posted by Κάμπια on Mar 26th, 2015 in Γκαβλωτικά, Ποίηση
Εγώ θυμάμαι τα μάτια σου υπεροπτικό ύφος νευρικό τρέμουλο χειλιών Θυμάμαι τα μάτια σου μάτια ανυπόμονα βλέμμα ανισόρροπο τα σπιρτόζικα μάτια σου του πόθου τον βαρύ αλύγιστο πόθο τ’ αξύριστα γένια σαν θηρίου και την ανάσα σου υγρή σαν τιμωρία.
