Θραύσματα ειλικρίνειας
Όταν γίνομαι ανυπόμονη λερώνω με στάχτες τα σκεπάσματα καίω δάχτυλα με τον αναπτήρα τα πέλματα κάνουν στάμπες στα ντουβάρια πιο τρομακτικές όμως είναι οι τάσεις απολογισμού Δεν υπάρχει ηρεμία μπήκε μέσα μου καλοπροαίρετη ύπαρξη μα δεν έμεινε ποτέ Όταν γίνομαι ανυπόμονη, πιστεύω κάπου κάπως θα υπάρχει διαφυγή Δε τη βρίσκω …
Σειρήνα
Άλλωστε ποτέ μου δεν αγάπησα τα βράχια τραχύτητα, αφυδάτωση πιο πολύ σιχάθηκα τις αδερφές μου που φουσκάλιαζαν στον ήλιο πλήξη, αναμονή Ήτανε μέγα λάθος το καρτέρι για τρελούς φτάναν λιγοστοί με τη γλώσσα ξεριζώναμε τα ουρλιαχτά τους απ’ τα σπλάχνα μα δε θυμάμαι μια φορά να χορτάσαμε τον πόνο. Πλέον, τρομερή η ευκολία των περιστάσεων πόσταρα μια γλυκιά φωτό έκοψα …
